Belangrijkste bevindingen:

• Obesitas vermindert de cardiorespiratoire conditie (CRF), wat leidt tot een verminderde longcapaciteit en een verhoogde zuurstofbehoefte tijdens fysieke activiteiten, wat resulteert in vermoeidheid en kortademigheid bij inspanning.
• Verbeterde CRF wordt geassocieerd met positieve veranderingen in de lichaamssamenstelling en niet-chirurgisch gewichtsverlies bij zwaarlijvige personen als gevolg van een verhoogde zuurstofopname en -verbruik.
• Ademhalingsspiertraining (RMT) versterkt de ademhalingsspieren en draagt ​​bij aan een verhoogde CRF en betere prestaties bij oefenprogramma's voor gewichtsverlies wanneer deze worden gebruikt als onderdeel van uitgebreide strategieën voor gewichtsverlies.
• ZORG: De behandeling van obesitas omvat farmacologische en niet-farmacologische methoden, waarbij er bezorgdheid bestaat over de bijwerkingen van medicijnen tegen obesitas.

Obesitas is een wijdverbreid gezondheidsprobleem met verstrekkende gevolgen voor zowel individuen als de samenleving als geheel. In de Verenigde Staten wordt bijna de helft van alle volwassenen van twintig jaar of ouder geclassificeerd als zwaarlijvig, en deze epidemie vertoont geen tekenen van afname. In deze blogpost gaan we dieper in op de duizelingwekkende statistieken rond obesitas en de diepgaande impact ervan op de gezondheid en de economie. Daarnaast onderzoeken we het intrigerende verband tussen cardiorespiratoire fitheid (CRF) en obesitas, en werpen we licht op hoe ademhalingsspiertraining (RMT) een game-changer zou kunnen zijn in de strijd tegen overgewicht.

 

De alarmerende statistieken

Laten we beginnen met een ontnuchterend feit: ongeveer 43% van de volwassenen in de Verenigde Staten kampt momenteel met obesitas, terwijl nog eens 31% in de categorie overgewicht valt. Binnen dit cohort wordt 9% geconfronteerd met de harde realiteit van ernstige obesitas. Het zal geen verrassing zijn dat deze cijfers ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid, het welzijn en de gezondheidszorguitgaven (1).

De geografische verspreiding van obesitas in de VS laat enkele opvallende verschillen zien. West-Virginia is koploper met maar liefst 40% van de bevolking die geclassificeerd wordt als zwaarlijvig, terwijl Massachusetts de laagste prevalentie van zwaarlijvigheid kent, met slechts 28% (3).

 

De economische tol van obesitas

Obesitas treft niet alleen individuen, het legt ook een enorme economische last op de samenleving. De jaarlijkse medische kosten die verband houden met obesitas bedragen maar liefst 172.74 miljard dollar. Naast de directe medische kosten zijn ook de indirecte kosten als gevolg van de verminderde economische productiviteit zorgwekkend. In 2016 zorgden obesitas en de daarmee samenhangende chronische ziekten voor 480.7 miljard dollar aan directe gezondheidszorgkosten en maar liefst 1.24 biljoen dollar aan indirecte kosten. Dit totaal van 1.72 biljoen dollar vertegenwoordigt maar liefst 9.3% van het bruto binnenlands product van de Verenigde Staten (5).

 

De relatie tussen CRF en obesitas

Cardiorespiratoire fitheid (CRF) komt naar voren als een cruciale indicator voor obesitas. Obesitas kan leiden tot een verminderde compliantie van de longen en de borstwand, wat resulteert in een verminderde functionele restcapaciteit en een in de expiratie behouden volume. Dit betekent dat zwaarlijvige mensen doorgaans met een kleiner longvolume ademen in vergelijking met hun gezondere tegenhangers. Als gevolg hiervan vertonen ze vaak een lager CRF- en energieverbruik, wat zich kan manifesteren in vroege vermoeidheid, kortademigheid bij inspanning en verhoogde zuurstofkosten tijdens inspanning (6, 7, 9-11).

 

Behandelingsopties verkennen

Het aanpakken van obesitas vereist een veelzijdige aanpak, die zowel farmacologische als niet-farmacologische interventies omvat. Geneesmiddelen tegen obesitas zijn weliswaar effectief in het beteugelen van de eetlust, maar kunnen bij langdurig gebruik aanleiding geven tot bezorgdheid over mogelijke cardiovasculaire of psychiatrische bijwerkingen. Niet-farmacologische strategieën omvatten bariatrische chirurgie, dieetaanpassingen, cognitieve gedragsinterventies en lichaamsbeweging (12).

 

De rol van ademhalingsspiertraining (RMT)

Ademhalingsspiertraining (RMT) biedt een nieuwe aanpak om zwaarlijvige personen te helpen bij hun gewichtsverlies of bij het verbeteren van de dagelijkse mobiliteit. RMT versterkt de ademhalingsspieren en vermindert kortademigheid – een veelvoorkomend obstakel voor zwaarlijvige mensen tijdens het sporten. Deze verminderde kortademigheid kan de inspanningstolerantie verbeteren, een cruciaal onderdeel van succesvol gewichtsverlies. Bovendien kan RMT ten goede komen aan mensen met beperkte mobiliteit, waardoor dagelijkse activiteiten beter beheersbaar worden en de algehele mobiliteit en inspanningstolerantie worden verbeterd (22).

Cruciaal is dat RMT kan bijdragen aan verbeterde CRF, waardoor betere prestaties tijdens gewichtsverliesoefeningen mogelijk worden gemaakt. Het is belangrijk op te merken dat RMT geen op zichzelf staande strategie is voor aanzienlijk gewichtsverlies, maar eerder een aanvullende therapie die een aanvulling vormt op uitgebreide gewichtsverliesprogramma's met voedingscontrole en lichaamsbeweging (23).

Concluderend kan worden gesteld dat de obesitas-epidemie een substantiële uitdaging vormt voor zowel de individuele gezondheid als de bredere economie. Cardiorespiratoire fitheid speelt een cruciale rol bij het begrijpen en aanpakken van dit probleem, waarbij training van de ademhalingsspieren een veelbelovende mogelijkheid voor verbetering biedt. Door kortademigheid aan te pakken en CRF te verbeteren, kan RMT een betekenisvolle bijdrage leveren aan de strijd tegen obesitas.

Referenties

1. Upadhyay J, Farr O, Perakakis N, Ghaly W, Mantzoros C. Obesitas als ziekte. Med Clin Noord-Am. jan. 2018; 102(1): 13–33.
2. Fryar CD, Carroll MD, Afful J. Prevalentie van overgewicht, obesitas en ernstige obesitas onder volwassenen van 20 jaar en ouder: Verenigde Staten, 1960-1962 tot en met 2017-2018. NCHS Gezondheid E …. gov/nchs/data/hestat/obesity-adult-17-18/obesity-adult …. 2022;
3. CDC – BRFSS [internet]. 2023 [geciteerd 2023 mei 21]. Beschikbaar van: https://www.cdc.gov/brfss/
4. Ward ZJ, Bleich SN, Long MW, Gortmaker SL. Associatie van de body mass index met gezondheidszorguitgaven in de Verenigde Staten naar leeftijd en geslacht. PLoS Eén. 2021 maart 24;16(3):e0247307.
5. Waters H, Graf M. Amerika's zwaarlijvigheidscrisis. De gezondheids- en economische kosten van overgewicht Santa Monica, Californië: Milken Institute [Internet]. 2018; Beschikbaar van: https://milkeninstitute.org/sites/default/files/reports-pdf/Mi-Americas-Obesity-Crisis-WEB_2.pdf
6. Lin CK, Lin CC. Werk van ademhaling en ademhalingsdrift bij obesitas. Respirologie. 2012 april; 17(3):402–11.
7. Sood A. Veranderde rust- en inspanningsfysiologie bij obesitas. Clin Borst Med. 2009 sep;30(3):445–54, vii.
8. Shook RP, Hand GA, Paluch AE, Wang X, Moran R, Hébert JR, et al. Een matige cardiorespiratoire conditie is positief geassocieerd met de ruststofwisseling bij jonge volwassenen. Mayo ClinProc. 2014 juni; 89(6):763–71.
9. Bhammar DM, Stickford JL, Bernhardt V, Babb TG. Verificatie van de maximale zuurstofopname bij zwaarlijvige en niet-zwaarlijvige kinderen. Med Sci Sportoefening. 2017 april; 49(4):702–10.
10. Salvadego D, Lazzer S, Busti C, Galli R, Agosti F, Lafortuna C, et al. Gasuitwisselingskinetiek bij zwaarlijvige adolescenten. Gevolgtrekkingen over inspanningstolerantie en recept. Am J Physiol Regul Integr Comp Physiol. 2010 november; 299(5):R1298–305.
11. Mendelson M, Michallet AS, Estève F, Perrin C, Levy P, Wuyam B, et al. Ventilatiereacties op oefentraining bij zwaarlijvige adolescenten. Adem Physiol Neurobiol in. 2012 oktober 15; 184(1):73–9.
12. Reid TJ, Korner J. Medische en chirurgische behandeling van obesitas. Med Clin Noord-Am. 2022 september; 106(5): 837–52.
13. Dietrich MO, HorvathTL. Beperkingen bij de ontwikkeling van geneesmiddelen tegen obesitas: de cruciale rol van hongerbevorderende neuronen. Nat Rev Drug Discov. 2012 sep;11(9):675–91.
14. Higuera-Hernández MF, Reyes-Cuapio E, Gutiérrez-Mendoza M, Rocha NB, Veras AB, Budde H, et al. Bestrijding van obesitas: niet-farmacologische interventies. Clin Nutr ESPEN. 2018 juni; 25: 50–5.
15. Nicklas BJ, Wang X, You T, Lyles MF, Demons J, Easter L, et al. Effect van trainingsintensiteit op het verlies van buikvet tijdens caloriebeperking bij postmenopauzale vrouwen met overgewicht en obesitas: een gerandomiseerde, gecontroleerde studie. Ben J Clin Nutr. 2009 april; 89(4):1043–52.
16. Kantartzis K, Thamer C, Peter A, Machann J, Schick F, Schraml C, et al. Een hoge cardiorespiratoire conditie is een onafhankelijke voorspeller van de vermindering van levervet tijdens een leefstijlinterventie bij niet-alcoholische leververvetting. Darm. 2009 september; 58 (9): 1281–8.
17. Rosenkilde M, Nordby P, Stallknecht B. Behoud van verbeteringen in fitheid en vetheid 1 jaar na een levensstijlinterventie van 3 maanden bij mannen met overgewicht. Eur J Clin Nutr. 2016 okt; 70(10):1212–4.
18. Whyte LJ, Gill JMR, Cathcart AJ. Effect van 2 weken sprintintervaltraining op gezondheidsgerelateerde resultaten bij sedentaire mannen met overgewicht/obesitas. Metabolisme. 2010 okt; 59(10):1421–8.
19. Berge J, Støren Ø, Hertel JK, Gjevestad E, Småstuen MC, Hjelmesæth J. Associaties tussen cardiorespiratoire fitheid en gewichtsverlies bij patiënten met ernstige obesitas die een intensief levensstijlinterventieprogramma ondergaan: retrospectief cohortonderzoek. BMC Endocr-stoornis. 2019 juli 1;19(1):69.
20. Boswell-Ruys CL, Lewis CRH, Wijeysuriya NS, McBain RA, Lee BB, McKenzie DK, et al. Impact van ademhalingsspiertraining op de kracht van de ademhalingsspieren, de ademhalingsfunctie en de kwaliteit van leven bij personen met tetraplegie: een gerandomiseerde klinische studie. Thorax. 2020 maart 1; 75 (3): 279–88.
21. Salvadego D, Tringali G, De Micheli R, Sartorio A. Ademhalingsspierintervaltraining verbetert de inspanningscapaciteit bij zwaarlijvige adolescenten tijdens een multidisciplinair programma voor gewichtsverlies van 3 weken in het ziekenhuis. Int J Environ Res Volksgezondheid [Internet]. 2022 28 december;20(1). Beschikbaar van: http://dx.doi.org/10.3390/ijerph20010487
22. Kaeotawee P, Udomittipong K, Nimmannit A, Tovichien P, Palamit A, Charoensitisup P, et al. Effect van drempelinspiratoire spiertraining op functionele fitheid en ademhalingsspierkracht vergeleken met prikkelspirometrie bij kinderen en adolescenten met obesitas: een gerandomiseerde gecontroleerde studie. Voorste kinderbed. 2022 juli 7; 10: 942076.
23. Mancini DM, Henson D, La Manca J, Donchez L, Levine S. Voordeel van selectieve ademhalingsspiertraining op inspanningscapaciteit bij patiënten met chronisch congestief hartfalen. Circulatie. 1995 januari 15; 91(2):320–9.