Ademhalingsspiertraining met behulp van een weerstandsbelastingsapparaat verbetert de levenskwaliteit van patiënten met COPD effectiever dan drempelbelastingsapparaten

In een drempel-RMT-apparaat wordt geen significante stroom bereikt onder de drempel; zodra de drempeldruk is overwonnen, gaat een klep open en is de inspiratiestroom onbeperkt. De drempeldruk wordt normaal gesproken overschreden binnen de eerste 20% van het inspiratievolume (Fig. 1 [1]). Dit resulteert in een ademhalingspatroon met een scherpe en korte drukpiek gevolgd door een neutrale fase met weinig inspanning (fig. 2 [1]).

Resistieve RMT-apparaten forceren de inspiratiestroom door een verstelbare opening. De uitgeoefende druk om inspiratieflow te bereiken moet daarom gedurende de hele ademhaling worden gehandhaafd, waarbij het volledige inspiratievolume wordt gebruikt voor musculatuur.
cle training (Fig.1 [1]). Het bijbehorende ademhalingspatroon vertoont beperkte, maar meer aanhoudende drukinspanningen (Fig. 2 [1]). Bepaalde apparaten, zoals the Breather, hetzelfde principe toepassen op de expiratoire flow, gericht op RMT op zowel de inspiratoire als de expiratoire spieren.

Figuur 1: Inspiratoire druk uitgezet tegen stroomsnelheid in een drempelapparaat (links) en een weerstandsapparaat (rechts) [1].

Figuur 2: Representatieve voorbeelden om verschillen in ademhalingspatronen aan te tonen met behulp van een drempel (links) of resistief (rechts) apparaat [1].

Drie onafhankelijke onderzoekspublicaties hebben de werkzaamheid van drempel- en resistieve RMT rechtstreeks vergeleken bij in totaal 124 patiënten met matige tot ernstige COPD. De onderzoeken concludeerden dat beide methoden effectief waren bij het versterken van de ademhalingsmusculatuur en het verlichten van de symptomen van COPD.

Hsiao FS et al beoordeelden longfunctie, inspiratoire spierkracht en -uithoudingsvermogen, inspanningscapaciteit, dyspnoe en gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (hrQOL) bij COPD-patiënten vóór en na 8 weken RMT met ofwel een drempelwaarde of resistieve inspiratoire spiertraining ( IMT) apparaat. Zowel de spierkracht als de inspanningscapaciteit namen toe door beide methodes van RMT-training, zoals gemeten door respectievelijk maximale inspiratiedruk (MIP) en 6-minuten looptest (6MWT). De uithoudingstijd van de ademhalingsspieren (RMET) verbeterde aanzienlijk na drempel- of resistieve RMT. Daarom leidden beide methoden tot klinisch relevante verbeteringen van de ademhalingsfunctie bij COPD-patiënten, wat tot uiting kwam in een verhoogde inspanningscapaciteit. De opmerkingen van patiënten waardeerden de kosteneffectiviteit van het resistieve RMT-apparaat [2].

Madariaga et al maten de longfunctie, zuurstofopname en hrQOL bij COPD-patiënten voor en na 6 weken training met behulp van een drempelwaarde of een resistief RMT-apparaat. Beide trainingsapparaten resulteerden in een verbetering van de ademhalingsspierfunctie en de algemene kwaliteit van leven in vergelijking met de controlegroep. In het bijzonder verbeterden zowel drempel- als resistieve RMT de MIP en slokdarmdruk significant, en de drempelmethode resulteerde ook in een significante toename van de uithoudingstijd bij 66% van de maximale belasting. Van de twee trainingsgroepen rapporteerden alleen patiënten die het resistieve RMT-apparaat gebruikten significante verbeteringen in alle vier aspecten van gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven: kortademigheid, vermoeidheid, emotionele functie en beheersing van de ziekte. Deze vergelijkende evaluatie van drempel- en resistieve RMT-apparaten toont daarom de gelijkheid aan van beide methoden bij het verbeteren van de algehele ademhalingsfunctie en gezondheidsstatus bij COPD-patiënten, evenals een merkbaar hogere werkzaamheid van resistieve RMT bij het verbeteren van alle aspecten van hrQOL [1].

Wu et al. COPD-patiënten die een resistief IMT (R-IMT)-apparaat gebruikten, vergeleken met een groep die een drempel-IMT (T-IMT)-apparaat gebruikte en met een controlegroep die geen RMT deed. De onderzoeksperiode was 8 weken en RMT werd elke dag tweemaal daags 15 minuten uitgevoerd met een intensiteit van 60% van de MIP. Ze vergeleken MIP, hrQOL, kortademigheid en maximale inspanningscapaciteit (met behulp van een ergometer; inclusief uithoudingsvermogen, maximale inspanning (Wmax), maximale zuurstofopname (VO2max) en kooldioxide-equivalent (VE/VCO2)). Beide RMT-groepen vertoonden een significante en vergelijkbare verbetering van MIP, kortademigheid en kwaliteit van leven in vergelijking met de controlegroep. R-IMT was op alle aspecten significant superieur aan T-IMT
van hrQOL en inspanningscapaciteit. Hier verbeterde R-IMT de VO2max significant in vergelijking met de controlegroep, terwijl de verbetering verkregen door T-IMT niet significant was in vergelijking met de controlegroep. R-IMT was superieur aan T-IMT wat betreft het verbeteren van het uithoudingsvermogen, Wmax en VE/VCO2). Wu et al concluderen dat het effect van RMT met behulp van een resistief apparaat superieur bleek te zijn aan RMT met behulp van een drempelapparaat in deze patiëntengroep [3].

Samengevat: drie onderzoeken die de effecten van drempel- en resistieve RMT op de ademhalingsfunctie, inspanningscapaciteit en HRQOL bij COPD-patiënten vergelijken, tonen klinisch relevante werkzaamheid aan van beide methoden bij het verbeteren van verschillende ademhalings- en gezondheidsstatusgerelateerde parameters. Bovendien is resistieve RMT superieur gebleken aan drempel-RMT met betrekking tot HRQOL, inspanningscapaciteit en uithoudingsvermogen, inclusief VO2max.

REFERENTIES

1. Madariaga VB, Gáldiz Iturri JB, Manterola AG, Buey JC, Sebastián NT, Peña VS. Vergelijking van 2 methoden voor inspiratoire spiertraining bij patiënten met chronische obstructieve longziekte. Arch Bronconeumol. 2007;43: 431-8431.
2. Hsiao SF, Wu YT, Wu HD, Wang TG. Vergelijking van de effectiviteit van drukdrempel en gerichte weerstandsapparaten voor inspiratoire spiertraining bij patiënten met chronische obstructieve longziekte. J Formos Med Assoc. 2003; 102: 240-245.
3. Wu W, Guan L, Zhang X, Li X, Yang Y, Guo B, et al. Effecten van twee soorten inspiratoire spiertraining met gelijke intensiteit bij stabiele patiënten met chronische obstructieve longziekte: een gerandomiseerde gecontroleerde studie. Adem Med. 2017;132: 84-91.