Ademhalingsspieren zijn niet alleen cruciale elementen voor de ademhaling, ze functioneren ook als belangrijke componenten van de spraak- en slikmechanismen en ondersteunen zelfs uw houding, evenwicht en kernkracht.

Wat als ademhalingsspieren ook zouden kunnen helpen om het risico op luchtweginfecties, zoals gemeenschapsvirussen, de seizoensgriep of COVID-19 te verminderen?

Onlangs bespraken Rich Severin, PT, DPT, CCS, van de afdeling Fysiotherapie aan de Universiteit van Illinois in Chicago en zijn collega's de rol van Screening van de prestaties van de ademhalingsspieren voor de behandeling van infectieziekten na COVID-19. In het artikel gepubliceerd in het American Journal of Medicine, gaven de auteurs een model om screening op verminderde ademhalingsspierprestaties op te nemen in het algoritme voor de gezondheidszorg, en, belangrijker nog, aanbevelingen over hoe te interveniëren om de ademhalingsspierprestaties te verbeteren voordat de morbiditeit escaleert (Severine et al. 2020).

De COVID-19-pandemie die de wereld overspoelt, heeft de wereld ruw wakker geschud, en laat zien hoe een enkel virus de gezondheidszorgsystemen en de economie snel kan overbelasten en grote delen van onze samenleving kan ontwrichten, met als gevolg werkloosheid, armoede en onzekerheid over de beste weg naar herstel.

De middelen op de intensive care (ICU) in de meeste landen, waaronder de VS, worden te allen tijde zwaar belast, en velen worden overweldigd door de extra last van ernstig zieke COVID-19-patiënten die mechanische beademing nodig hebben. Dr. Sigfredo Aldarondo, longarts op de intensive care in Orlando, FL, bevestigde dat de ICU-patiëntentelling in zijn ziekenhuissysteem  heeft een “verdubbelen, vooral die welke mechanische ventilatie vereisen” met de piek van COVID-19-gevallen. Het verlichten van de druk op het gezondheidszorgsysteem om de zorgstandaard te handhaven is daarom een ​​prioriteit om te voorkomen dat het overweldigd raakt en mogelijk geconfronteerd wordt met het vooruitzicht van rantsoenering van de zorg (Ethische aanbevelingen voor triage van…).

Bovendien, terwijl COVID-19 in de schijnwerpers staat, zijn andere infectieziekten van de luchtwegen, zoals seizoensgriep, niet slapend en kunnen ze de kwetsbaarheid van het kritieke zorgsysteem verder blootleggen, vooral in gebieden met een hogere incidentie van gevallen. Hoewel de meeste gevallen van luchtweginfecties een licht klinisch beloop hebben, kunnen ze leiden tot ademnood en, in zeldzame gevallen, ademhalingsfalen. Er zijn bepaalde factoren geïdentificeerd die het risico op ernstige progressie van COVID-19 verhogen. Deze omvatten leeftijd, longziekte, roken, obesitas en hart- en vaatziekten. Deze factoren en andere comorbiditeiten zijn echter niet volledig verantwoordelijk voor veel van de ernstige gevallen van COVID-19 en andere luchtweginfecties, waardoor er ruimte is voor extra bijdragers die tot nu toe over het hoofd zijn gezien en niet zijn geïdentificeerd. Volgens Severin en zijn collega's behoort een verminderde prestatie van de ademhalingsspieren mogelijk tot deze groep.

Deze aanname is gebaseerd op de rol van de ademhalingsspieren tijdens het ademen, waar deze nodig zijn om de longblaasjes, de belvormige uiteinden van de bronchiën, waar de gasuitwisseling van zuurstof (O2) en koolstofdioxide (CO2) plaatsvindt, volledig uit te zetten. Volledige inflatie van de longblaasjes vereist een druk van ongeveer 40 cm H2O (cm waterdruk). Rustige ademhaling tijdens rust vereist slechts 5 tot 10 cm H2O. Daarentegen kunnen de inademingsspieren van gezonde mannen een maximale druk genereren van 128 cm H2O, terwijl de gemiddelde maximale druk van vrouwen net onder de 100 cm H2O ligt. Hoe dan ook, de capaciteit van de ademhalingsspier is vele malen hoger dan de eisen die worden gesteld aan ademen onder normale omstandigheden en tijdens inspanning, waardoor ademen een zeer energie-efficiënt proces is. Deze efficiëntie wordt verminderd in aanwezigheid van comorbiditeiten, bijvoorbeeld bij obesitas. Hier wordt het ademwerk verhoogd, wat een hogere belasting vereist van de ademhalingsspieren, die vaak al aangetast zijn door ziekte en zwakte.

Bij luchtweginfecties en lokale ontstekingen kan deze balans nog verder doorslaan, waardoor er veel hogere eisen worden gesteld aan de ademhalingsspieren. Daarom kunnen comorbiditeiten die de prestaties van de ademhalingsspieren beïnvloeden, de longen vatbaarder maken voor taakfalen. Wanneer de ademhalingsspieren niet in staat zijn om aan de vraag van de verhoogde werkbelasting te voldoen, kunnen patiënten ademnood of zelfs falen ervaren, waardoor mechanische beademing nodig is. Acute respiratory distress syndrome (ARDS) en respiratoire insufficiëntie zijn twee van de meest uitdagende gevolgen van COVID-19 en worden in verband gebracht met slechtere resultaten en een verhoogd sterfterisico. Bovendien, terwijl mechanische ventilatie het ademhalingsspiersysteem ontlast, wordt het geassocieerd met snelle atrofie van de ademhalingsspier en ventilator-geïnduceerde diafragma-disfunctie (VIDD). Deze gevolgen van mechanische beademing dragen bij aan de ziektelast en verhogen het risico op vertraagd spenen, langzaam herstel, heropname en stroomafwaartse longcomplicaties.

Op basis van deze bevindingen stelden Severin en zijn collega's voor dat het op een proactieve manier opbouwen van de prestaties van de ademhalingsspieren in grote mate kan bijdragen aan het verminderen van het risico op infectie, en ook aan het verminderen van het risico op verdere verslechtering in het geval van een infectie. Sterkere ademhalingsspieren zouden de toegenomen ademhalingsarbeid langer moeten kunnen volhouden voordat ze vermoeid raken. Ademhalingsspiertraining (RMT) is een effectieve methode om het ademhalingsspierstelsel te versterken door de spieren tegen weerstand in te werken. Apparaten zoals the Breather kan worden gebruikt om beide sets ademhalingsspieren onafhankelijk te versterken, die voor inademing en die voor uitademing;. Het versterken van de inademingsspieren bouwt de middenrifsterkte op en verbetert de veerkracht van het ademhalingsspiersysteem tegen vermoeidheid. Werken aan de uitademingsspieren versterkt de hoestfunctie en draagt ​​zo bij aan longhygiëne, cruciaal voor, tijdens en na luchtweginfecties. Of preventieve RMT het risico op respiratoire insufficiëntie tijdens infectie direct kan verminderen, moet nog worden onderzocht, maar er is robuust bewijs voor de voordelen van RMT om de duur van mechanische beademing, longcomplicaties en de opnameduur in het ziekenhuis te verminderen.

Op basis van het beschikbare bewijs en hun conclusie stelden de auteurs een theoretisch risicoverminderingsmodel voor om "de resultaten te verbeteren en de last van toekomstige virale pandemieën te verminderen":

1. Identificeer patiënten met een verhoogd risico op verminderde prestaties van de ademhalingsspieren. Dit zijn onder meer mensen met comorbiditeit
   1. Obesitas
   2. kortademigheid
   3. ouderen
   4. Longziekte
   5. Fysieke inactiviteit

   Het screenen en identificeren van risicopatiënten kan deel uitmaken van de routinematige jaarlijkse gezondheidscontroles, evenals tijdens vaccinaties (bijvoorbeeld tegen griep). Vroege identificatie is belangrijk om de voordelen van RMT te optimaliseren.

2. Meet de prestaties van de ademhalingsspieren door de kracht en/of het uithoudingsvermogen van de ademhalingsspieren te beoordelen
   Dit kan worden gedaan door de maximale inspiratoire/expiratoire druk (MIP/MEP) of andere protocollen te meten, zoals de test van incrementele ademhalingsuithoudingsvermogen (TIRE).
3. Start RMT bij patiënten met verminderde ademhalingsprestaties en bewaak de voortgang
   Dit kan tijdens het eerste bezoek, maar ook via telehealth en monitoring op afstand. App-gebaseerde apparaten ondersteunen deze benadering enorm.
4. Implicaties van dit risicoverminderingsmodel kunnen zijn:
   
   1. Vermindering van ICU en mechanische ventilatiemiddelen
   2. Verbeterde klinische resultaten

Conclusie

Respiratoire pathogenen zoals COVID-19 hebben een impact op onze gezondheid, onze samenleving en onze economie. Om onze reactie op deze en toekomstige uitbraken van respiratoire virussen te verbeteren, moeten we voorbereid zijn om vooral de meest kwetsbaren te beschermen tegen infectie en de belasting van de gezondheidszorg tot een minimum te beperken. Aangezien ademnood en ademhalingsfalen de meest uitdagende aspecten zijn van luchtweginfecties, kan conditionering van het ademhalingsspiersysteem een ​​effectieve manier zijn om de noodzaak en/of duur van mechanische beademing te verminderen, en om de gevolgen voor de ademhaling en mortaliteit te verminderen. Ademhalingsspiertraining (RMT) is een eenvoudige en effectieve manier om de prestaties van de ademhalingsspieren te verbeteren. Vroege identificatie van patiënten met een hoog risico en tijdige start van RMT kunnen bijdragen aan het verminderen van de last van COVID-19 en andere respiratoire virale epidemieën.