Patiënten met gevorderde COPD hebben vaak een verminderde inspanningscapaciteit en bijbehorende perifere spierzwakte. Deze problemen kunnen snel leiden tot een verminderde gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven, waaronder een verhoogde prevalentie van vermoeidheid en depressie, en een verminderd gevoel van emotioneel welzijn. Het is echter niet duidelijk of een toename van de spierkracht voldoende zou zijn om de inspanningscapaciteit te verbeteren en daardoor sommige van de hierboven beschreven negatieve effecten te helpen voorkomen, verminderen of zelfs ongedaan te maken. Momenteel omvat COPD-revalidatie het uithoudingsvermogen van de perifere spieren, maar geen krachttraining.

Om te beoordelen hoe krachttraining COPD-patiënten kan helpen hun gezondheid te verbeteren, gaan we vandaag een onderzoek bekijken dat precies dat onderzoekt. In het onderzoek werd het uithoudingsvermogen van de perifere spieren of gecombineerde duur- en krachttraining getest op verbetering van het inspanningsvermogen bij oudere COPD-patiënten.

Belangrijkste bevindingen

• COPD-patiënten hebben een verminderde inspanningscapaciteit als gevolg van perifere spierzwakte, wat bijdraagt ​​aan een verminderde kwaliteit van leven (QOL).
• Momenteel richt COPD-revalidatie zich op perifeer uithoudingsvermogen, maar niet op krachttraining.
• 8 weken spierkrachttraining verbetert de spierkracht aanzienlijk in vergelijking met duurtraining alleen.
• Zowel spierkracht- als duurtraining verbeteren de inspanningscapaciteit en kwaliteit van leven.
• Spierkrachttraining verbeterde de inspanningscapaciteit of kwaliteit van leven niet meer dan duurtraining.

Gevolgen voor de patiënt

Spierkracht- en/of duurtraining verbeteren het inspanningsvermogen en de kwaliteit van leven bij COPD-patiënten.

Studiemethoden

Vierentwintig patiënten met vergevorderde COPD ondergingen ofwel uithoudingstraining (fietsergometer) ofwel een combinatie van uithoudings- en krachttraining (inclusief drukken op de borst, knieflexie en -extensie, schouderadductie en elleboogflexie) gedurende acht weken. De quadriceps-, hamstring-, pectoralis major- en latissimus dorsi-spierkracht, evenals de vermoeibaarheid van de quadriceps, het uithoudingsvermogen en de gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (hrQOL) werden voor en na de trainingsperiode beoordeeld.

Studieresultaten

De toename in spierkracht was significant bij patiënten die het gecombineerde duur- en krachtprogramma ondergingen in vergelijking met patiënten die alleen de duurtraining deden. Het inspanningsvermogen, het uithoudingsvermogen, de vermoeibaarheid van de quadriceps en de kwaliteit van leven verbeterden significant in beide trainingsgroepen. De toegenomen spierkracht die werd waargenomen in de gecombineerde trainingsgroep resulteerde echter niet in een verbeterde HRQOL, inspanningscapaciteit of spiervermoeidheid in vergelijking met de duurtrainingsgroep.

Spierkrachttraining naast spierduurtraining is gunstig voor meer spierkracht bij oudere COPD-patiënten, maar leidt niet tot verdere verbetering van het inspanningsvermogen en de kwaliteit van leven in vergelijking met duurtraining alleen.

Referenties

Mador MJ et al. Uithoudingsvermogen en krachttraining bij patiënten met COPD. Borst. 2004 juni; 125 (6): 2036-45.