Multiple sclerose (MS) is een primaire aandoening van het centrale zenuwstelsel die motorische banen kan aantasten en spierzwakte kan veroorzaken. Als de ademhalingswegen worden aangetast, draagt ​​zwakte van de ademhalingsspieren bij aan een slechte hoestprestatie, wat kan leiden tot aspiratie, longontsteking en ademhalingsfalen.

Nadat de ademhalings- en longstatus van gevorderde MS-patiënten is vastgesteld, wordt expiratoire spiertraining (EMT) getest op het effect ervan op de ademhalingsspierfunctie, geforceerde vitale capaciteit (FVC) en hoesteffectiviteit.

• Bij multiple sclerose zijn de luchtwegen vaak aangetast, wat leidt tot zwakte van de ademhalingsspieren en een inefficiënte hoestfunctie.

• Verminderde hoestprestaties verhogen het risico op aspiratie, longontsteking en ademhalingsfalen.

• Ademhalingsspierzwakte en inefficiënte hoest dragen bij aan verhoogde morbiditeit en mortaliteit bij gevorderde MS-patiënten.

• Beoordeling van de pulmonale en functionele status van geavanceerde MS-patiënten onthulde een significant verminderde ademhalingsspierkracht, longfunctie, hoesteffectiviteit en functionele status.

• 3 maanden respiratoire spiertraining (RMT) verbeterde de hoesteffectiviteit significant en licht verhoogde respiratoire spierkracht bij MS-patiënten.
• RMT verbetert effectief de hoesteffectiviteit bij gevorderde MS-patiënten, waardoor het risico op aspiratie, longontsteking en respiratoire insufficiëntie wordt verminderd.

Methoden

Deze tweedelige studie onderzoekt eerst de longfunctie, hoesteffectiviteit, functionele status en ademhalingsspierkracht bij 28 bedlegerige of rolstoelgebonden MS-patiënten, en analyseert de correlatie tussen de uitkomsten. Uitkomsten zijn onder meer FVC, pulmonale index (PI, hoesteffectiviteit)), uitgebreide invaliditeitsstatusschaal (EDSS), maximale inademingsdruk (PImax), maximale uitademingsdruk (MEP) en nekflexiekracht.

In deel twee werden PImax, PEmax, PI en FVC beoordeeld voor en na 3 maanden EMT bij 21 bedlegerige of rolstoelgebonden MS-patiënten.

Studieresultaten

Het eerste deel van de studie onthulde dat FVC, PI, hoestwerkzaamheid, PImax en PEmax ernstig waren verminderd bij MS-patiënten. Er werden significante correlaties waargenomen tussen PEmax en hoestwerkzaamheid, functionele status en FVC.

EMT resulteerde in een aanzienlijk verbeterde PI en verhoogde PImax en PEmax (niet significant). Het effect op PI werd na 3 maanden nog steeds waargenomen.

Conclusie

Patiënten met gevorderde MS hebben een ernstig verminderde longfunctie en ademhalingskracht. Ademhalingsspiertraining verbetert de doeltreffendheid van de hoest op korte en lange termijn aanzienlijk.

Referenties

Gosselink R, et al. Ademhalingsspierzwakte en ademhalingsspiertraining bij ernstig gehandicapte multiple sclerosepatiënten. Arch Phys Med revalidatie. 2000 juni;81(6):747-51.