KLINISCHE GEVAL: The Breather Vermindert het risico op longcomplicaties en mortaliteit na ruggenmergletsel

Close-up van handen die de onderrug van de man masseren in de sportschool in het ziekenhuis
Dr. Sana Shaikh, Masterstudent (Cardio-Respiratoire Fysiotherapie), Dr. Sambhaji Gunjal, Universitair Docent (Afdeling Cardio-Respiratoire Fysiotherapie) Dr. APJ Abdul Kalam College voor Fysiotherapie, Loni

KLINISCHE CONTEXT EN BELANGRIJKSTE BEVINDINGEN

 

  • Ruggenmergletsel (SCI) heeft vaak een ernstige invloed op de ademhalingsfunctie.
  • Een verminderde ademhalingsfunctie kan leiden tot slechte longhygiëne en instorting van de luchtwegen.
  • Ademhalingscomplicaties zijn de meest voorkomende doodsoorzaak bij mensen met dwarslaesie.
  • Dit artikel presenteert het geval van een 50-jarige patiënt met dwarslaesie na een motorongeluk met problemen bij het verwijderen van secreties.
  • Binnen 6 weken na gebruik the Breatherverbeterde de patiënt zijn ademhalingsspierkracht en hoesteffectiviteit aanzienlijk, waardoor het risico op longinfecties en longontsteking afnam.
  • Deze case study bevestigt de werkzaamheid van the Breather bij het verbeteren van de ademhalingsspierkracht en hoestfunctie.

ACHTERGROND

Ruggenmergletsel (SCI) is een traumatische gebeurtenis die wordt veroorzaakt door schade aan een deel van het ruggenmerg of aanverwante zenuwen. SCI's komen vaak voor als gevolg van ongevallen met motorvoertuigen, vallen van hoogte of als gevolg van gevechtsverwondingen bij strijdkrachten. In de VS worden elk jaar ongeveer 17,700 nieuwe gevallen van dwarslaesie gemeld, met 70% kans op dwarslaesie en 50% kans op verlies van motorische en sensorische functie. SCI kan leiden tot verschillende gradaties van invaliditeit met een diepgaande impact op het persoonlijke en gemeenschapsleven, de werkgelegenheid en de kwaliteit van leven [1,2].

De meest voorkomende doodsoorzaken door dwarslaesie zijn respiratoire complicaties en respiratoire insufficiëntie. Ademhalingspatronen zijn vaak verstoord bij dwarslaesie en veel patiënten kunnen niet diep ademen en krachtig hoesten. Een verslechtering van de longfunctie wordt vaak pas ontdekt naarmate de stoornis verergert, omdat gegevens van vóór het trauma meestal niet beschikbaar zijn. In de onmiddellijke fase na de dwarslaesie en spinale shock raken de spieren onder de verwonding slappe verlamming. Dit kan met name de ademhalingsspieren aantasten, waardoor de borstwand onstabiel wordt tijdens inademing en beademing minder effectief wordt, terwijl de ademarbeid toeneemt en bijdraagt ​​aan het instorten van de luchtwegen. Luchtwegafscheidingen kunnen zich ophopen, en verminderde hoesteffectiviteit vermindert het vermogen om afscheidingen op te spuwen, waardoor het risico op luchtweginfecties, longontsteking en atelectase toeneemt. Een verminderde diafragmafunctie draagt ​​verder bij aan ineffectieve ventilatie en longhygiëne. Intubatie en mechanische beademing zijn vaak een noodzakelijk gevolg [1].

Versterking van de ademhalingsspieren door specifieke ademhalingsspiertraining (RMT) is effectief gebleken bij het vergroten van de kracht, het uithoudingsvermogen en de functie van de ademhalingsspieren en kan de longvolumes verbeteren [3,4].

CASESTUDY: 50-JAAR OUDE PATIËNT MET SCI NA MOTORFIETS ONGEVAL PRESENTEERT MET EEN VERMINDERDE HOESTFUNCTIE

Een recente casestudy gepubliceerd in het International Journal of Multidisciplinaire Research onderzocht het gebruik van RMT-gebruik the Breather over de longfunctie bij een 50-jarige patiënt met dwarslaesie en quadriparese (spierzwakte in de ledematen) na een motorongeluk. De patiënt vertoonde zwakte van de ademhalingsspieren en klaagde over moeilijkheden bij het opruimen van secreties tijdens het hoesten. De patiënt kreeg instructies over het gebruik the Breather en de techniek van diafragmatische ademhaling. In een half achteroverliggende positie voerde de patiënt 2 sets van 10 ademhalingen uit, tweemaal per dag, gedurende 5 dagen per week. De RMT-intensiteit werd aangepast aan zijn maximale inspiratoire en expiratoire druk.

RMT-GEBRUIK THE BREATHER VERBETERT DE ADEMHALINGSSPIERKRACHT EN DE HOESTEFFECTIVITEIT

De longfunctie van de patiënt werd na 6 weken RMT beoordeeld the Breather. Uit de beoordeling bleek dat de maximale inademingskracht van de patiënt met 113% was verbeterd en zijn uitademingskracht met 117%. De piekhoeststroom van de patiënt was verbeterd met 67% [5].

CONCLUSIE

Door de kracht van de ademhalingsspieren en de hoesteffectiviteit te verbeteren, the Breather kan actief bijdragen aan een betere luchtwegvrijheid en longhygiëne, waardoor het risico op borstinfecties, longontsteking, longcomplicaties en mortaliteit na dwarslaesie wordt verminderd.

Referenties

Laat een reactie achter

0 reacties

Geef je mening

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *