Effect van RMT op ventilatie tijdens inspanning bij hartfalen

zuurstofopname
Ademhalingsspiertraining (RMT) verbetert effectief de ademhalingsspierkracht bij patiënten met ademhalingsspierzwakte, zoals patiënten met chronisch hartfalen (CHF). Het is tot op heden echter onduidelijk of deze verbetering leidt tot een betere ventilatie tijdens het sporten. Aangezien verminderde inspanningscapaciteit een veelvoorkomend probleem is bij CHF-patiënten en een duidelijk negatief effect kan hebben op hun kwaliteit van leven, is het belangrijk om het potentieel van RMT om de beademing te verbeteren te onderzoeken. Het meten van de oxygen uptake efficiency slope (OUES) geeft dan een evaluatie van hoe efficiënt de longen zuurstof onttrekken en aan de periferie leveren tijdens ventilatie.

Om het effect van RMT op de OUES te bestuderen is onderzoek gedaan. De studie in kwestie test de efficiëntie van RMT om OUES te verbeteren tijdens incrementele inspanning bij patiënten met CHF. Laten we de studie hieronder wat gedetailleerder bekijken.

Belangrijkste bevindingen

  • Ademhalingsspiertraining (RMT) verbetert de ademhalingsspierkracht bij mensen met chronisch hartfalen (CHF), maar het effect ervan op de ventilatie tijdens inspanning is onduidelijk.
  • Meting van de oxygen uptake efficiency slope (OUES) geeft een evaluatie van hoe efficiënt de longen zuurstof onttrekken en aan de periferie leveren tijdens ventilatie.
  • 12 weken RMT verbeterde de ademhalingsspierkracht en OUES bij mensen met CHF.
  • Ademhalingsspierkracht en OUES zijn sterk gecorreleerd.

Gevolgen voor de patiënt

RMT verbetert effectief de ventilatie en de toenemende inspanningscapaciteit bij CHF-patiënten, en de respiratoire spierkracht is een voorspeller voor de perifere spiercapaciteit./p>

Studiemethoden

Patiënten met CHF ondergingen 12 weken RMT met behulp van een inspiratoire spiertrainer met lage intensiteit. Beoordeling van de inspiratoire spierdruk (PImax) en OUES werden aan het begin en einde van het onderzoek uitgevoerd en vergeleken met een controlegroep met SHAM RMT. OUES werd vervolgens berekend op basis van gegevens over zuurstofopname (VO2) en minuutventilatie (VE) die werden verzameld tijdens een incrementele loopbandoefening. De voortgang van de patiënten werd ook vergeleken met die van deelnemers in een controlegroep.

Studieresultaten

PImax en OUES verbeterden significant als gevolg van RMT in vergelijking met de controlegroep. Bovendien vertoonden PImax en OUES een sterke correlatie, wat aantoont dat de inspiratoire spierkracht een belangrijke determinant is voor OUES.

Concluderend, RMT verbetert direct de ventilatie en de toenemende inspanningscapaciteit bij CHF-patiënten, wat een klinisch betekenisvolle prognostische marker is. Ademhalingsspierkracht is gecorreleerd met OUES, wat aantoont dat de ademhalingsspierfunctie kan voorspellen en verband houdt met perifere spiercapaciteit. RMT helpt daarom de ventilatie tijdens inspanning te verbeteren en kan de levenskwaliteit van een CHF-patiënt aanzienlijk verbeteren.

Laat een reactie achter

0 reacties

Geef je mening

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *